Objawy ciąży w pierwszym tygodniu

W wyniku zmian hormonalnych, które zachodzą w organizmie kobiety w pierwszych tygodniach po zapłodnieniu, pojawiają się rozmaite symptomy, które mogą świadczyć o wczesnej ciąży. Warto jednak pamiętać, iż wiele z tych objawów może mieć podłoże czysto psychologiczne, może również stanowić pierwszy sygnał rozwijających się w utajnieniu chorób (np. grypy, przeziębienia, zaburzeń metabolicznych lub hormonalnych, głębokiej depresji, zakażenia dróg moczowych itp.).

Dlatego należy podkreślić, iż na podstawie jednego lub dwóch symptomów absolutnie nie można stwierdzić, iż dana kobieta zaszła w ciążę (nawet jeśli owym objawem jest zatrzymanie miesiączki). Najbardziej pewną metodę rozpoznania wczesnego stadium ciąży stanowi test ciążowy, laboratoryjne badanie krwi, a przede wszystkim wizyta u ginekologa.

Pierwsze objawy ciąży mogą mieć charakter bardzo subiektywny. Są to najczęściej:

– rozdrażnienie, częste zmiany nastrojów, skłonność do płaczu, uczucie ciągłego zmęczenia i senności,

– poranne nudności i wymioty, problemy trawienne (zgaga, zaparcia, ślinotok),

– bóle i zawroty głowy,

– częste oddawanie moczu,

– nadwrażliwość czuciowa, bolące i nabrzmiałe piersi,

– niechęć do niektórych zapachów i smaków, zmiany łaknienia (wzrost apetytu na określone produkty),

– przebarwienia skórne,

– spóźniająca się miesiączka.

Powyższe symptomy mogą występować jednocześnie lub nie występować wcale. Mogą się również charakteryzować różnym stopniem nasilenia.

Rozpoznanie ciąży we wczesnym stadium jej trwania jest tym trudniejsze, iż prawie wszystkie wymienione wcześniej objawy można przypisać innym chorobom. Na przykład, brak miesiączki często jest spowodowany przez stres i przemęczenie, niewłaściwą dietę, gwałtowne odchudzanie.  Zatrzymanie miesiączki wywołują również pewne leki (np. antydepresanty, leki hormonalne i sterydy) oraz takie choroby, jak nadczynność i niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników, w niektórych przypadkach również cukrzyca.

Zaburzenia hormonalne mogą się przejawiać w również nadwrażliwości czuciowej oraz bolesności piersi (w drugiej połowie cyklu piersi stają się obrzmiałe i bardziej wrażliwe na dotyk, gdyż dochodzi do zatrzymania wody w tkance gruczołowej).

Gwoli ścisłości należy jednak stwierdzić, iż w subiektywnym odczuciu znacznej liczby kobiet ból piersi, będący efektem napięcia przedmiesiączkowego różni się od bólu doznawanego w pierwszych tygodniach ciąży. W trakcie PMS piersi są nadwrażliwe na dotyk głównie z boku, a ich bolesność wzrasta przy wykonywaniu szybkich i gwałtownych ruchów. Tymczasem w początkach ciąży bolą całe piersi, zaś najbardziej newralgicznym miejscem stają się brodawki (często dochodzi również do ich przebarwienia). Ponadto „ciążowe” bóle piersi charakteryzują się większą intensywnością i wydają się nie mieć związku z aktywnością fizyczną czy dotykaniem (piersi bolą cały czas, również w nocy).

Poranne nudności i wymioty – również traktowane jako charakterystyczny objaw ciąży – mogą być spowodowane zatruciem pokarmowym, stresem, nieprawidłową dietą lub innym schorzeniem.